In de documentaire Terwijl het liefde was kijken we achter de schermen mee naar het wordingsproces van deze imposante theatervoorstelling. Tegelijk kijken we ook ‘achter de schermen’ naar het proces van de regisseur, een zoon die het hilarische verleden van zijn moeder – en de invloed die dit heeft gehad op zijn eigen wording – verwerkt. Hoe maak je een theatervoorstelling over je eigen moeder? Hoe belangrijk is de waarheid? Hoe vrij kan je zijn? Is het een eerbetoon, een afrekening of een afscheid?
Als kinderen van onze ouders zijn wij stille getuigen van de worstelingen die zij doormaken. Dat zijn vaak langdurige processen zonder woorden. Het letterlijk ‘meebeleven’ van hun worstelingen is niet vrijblijvend maar nestelt zich diep in onze identiteit. Kinderlijke loyaliteit, kindertrouw, leidt gemakkelijk tot het ‘meedragen’ van de pijn van onze ouders, als een familiegeheim waarvan we ons soms moeten bevrijden.