Ditteke Mensink (1965, te Nijmegen) is filmmaker, schrijver, docent en radiomaker. Ditteke volgde de Academie voor Educatieve Arbeid in Nijmegen en de Nederlandse Filmacademie. Haar werk wordt niet alleen in Nederland gepresenteerd, maar tevens op internationale festivals. Mensink won diverse prijzen, waaronder in 2010 een Gouden Kalf voor haar film Farewell, in de categorie Beste Lange Documentaire.

In haar werk wordt ze gedreven door verwondering. Met een open blik observeert ze haar hoofdpersonen en hun wereld. Ze volgt hen, met oog voor detail, tijdens een cruciale fase in hun leven. Tekenend voor Mensink is haar aandacht voor een poëtische beeldtaal, die ze combineert met een krachtige verhaallijn. Daardoor ontstaat niet alleen ruimte voor de verbeelding, maar biedt ze de kijker en de luisteraar ook houvast. Haar werk is concreet en nooit abstract.

Als dochter van een boekhandelaar en een maatschappelijk werkster groeide ze op in een omgeving waar twee hoofdlijnen – de poëzie en de realiteit – reeds aanwezig waren.

In de documentaire Farewell waarin ze zich begeeft op de grens tussen feit en fictie, vertelt Mensink het bijzondere liefdesverhaal van Lady Hay die als enige vrouw aan boord was van de eerste zeppelin die een tocht om de aarde maakte. Grote waardering oogstte Mensink met Tony, een observatie in het Pieter Baan Centrum. In deze documentaire filmt ze gedurende zeven weken een verdachte, die ter observatie is opgenomen in dit psychiatrische observatiecentrum. Haar nieuwste film De Claim vertelt het verhaal van twee joodse families in Nederland van wie tijdens de Tweede Wereldoorlog kunstwerken werden geroofd door de nazi’s. De werken hebben zij teruggevonden een Nederlandse museum. Bij de restitutiecommissie claimen zijn de werken waarnaar vervolgens grondig onderzoek wordt gedaan. Het oprakelen van de dramatische familiegeschiedenissen en het aanvaarden van het bindend advies van de commissie blijft niet zonder gevolgen.

Mensink maakt gebruik van beeld, literaire teksten, filmisch en auditief materiaal. Ze kiest telkens nieuwe thema’s, die zich met regelmaat in de culturele wereld afspelen, en zoekt nieuwe vormen die bij het verhaal passen. Het maakt Mensink tot een veelzijdig verteller met een groeiend oevre dat blijft verrassen.