In de NPS-documentaire Het Blauwe Huis volgt regisseuse Ditteke Mensink de totstandkoming van de circustheatervoorstelling Perpetuum Mobile, die te zien was tijdens het Internationaal Theaterfestival in Amsterdam. Het is een boeiend, soms amusant verslag van een moeizame repetitieperiode. Nu komt er geen enkele voorstelling tot stand zonder meningsverschillen over de interpretatie van een rol of de kleur van een jurk. Het Blauwe Huis vertelt niks nieuws, maar maakt wel goed duidelijk waarom juist Perpetuum Mobile zo’n ingewikkelde productie is.

Regisseuse Maaike van Langen studeert nog aan de Theaterschool Amsterdam. Ze werkt met een aantal nationaliteiten: Franse en Duitse studenten van de gerenommeerde circusschool in Câlons-sur-Marne, een Zweedse mime-artiest en een Belgische zangeres. Bovendien probeert ze in de voorstelling theater, circus en muziek tot een eenheid te smeden. Dat zijn al drie redenen waarom er veel mis kan gaan. Om de verschillen tussen de acteurs te benadrukken, neemt regisseuse Ditteke Mensink veel tijd om hen te introduceren.

Beelden van de acteurs (bij de wasserette, in de kroeg, lunchend met een broodje kaas) en de regisseuse (schrijvend en piekerend aan tafel) worden afgewisseld met opnamen van de voorstelling in wording. Een meisje slingert aan de rekken, een jongen laat staven aan draden op een ritmische, muzikale manier in de rondte zwaaien. Er moet ‘vervreemding’ uit het geheel spreken, vertelt Maaike van Langen, een ‘zoeken naar zekerheid’. Theater en werkelijkheid lopen naadloos in elkaar over. Niet alleen op toneel, ook backstage zijn de acteurs de kluts kwijt. ‘Als jullie echt niet willen, hoeven jullie niet te spelen’, zegt een begeleider. De regisseuse heeft dan al besloten dat ze ‘het zich niet meer kan permitteren om de discussie leuk te houden en de acteurs nu gewoon moeten doen wat is afgesproken’. Ze spelen toch, uiteraard. Voor de première kloppen ze elkaar vriendschappelijk op de rug en zeggen ze: ‘Let’s go for it’.

De volgende dag staat één van de Fransen erop dat het begin van de voorstelling veranderd wordt.